Włodzimierz Puchalski (1909-1979), był jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiej fotografii i filmu przyrodniczego, uznawanym za ojca tych dziedzin w Polsce. Jego prace miały ogromny wpływ na popularyzację wiedzy o polskiej przyrodzie oraz ochrony dzikiej fauny.

Puchalski był pionierem w dokumentowaniu życia dzikich zwierząt, a Mazury, w szczególności Wielkie Jeziora oraz puszcze Piska i Borecka, stały się jego ulubionymi miejscami pracy. Od 1946 roku regularnie odwiedzał te tereny, co zaowocowało wieloma znakomitymi filmami dokumentalnymi, takimi jak Jeziora Mazurskie, Warmia i Mazury, Czaple, Łabędzie oraz Łabędzie Jezioro (o jeziorze Łuknajno). W swoich pracach często łączył naukowe podejście do obserwacji przyrody z artystyczną wizją, co czyniło jego filmy wyjątkowymi.

W dorobku literackim Puchalskiego znajdują się także książki, takie jak Wyspa Kormoranów i W krainie łabędzia, które pokazują bogactwo polskiej przyrody i inspirują do jej ochrony. Jego twórczość wciąż cieszy się uznaniem, a wiele z jego filmów jest uważanych za klasyki polskiej kinematografii przyrodniczej.

Puchalski był także aktywnym działaczem na rzecz ochrony przyrody, angażując się w różnorodne projekty edukacyjne. Jego filmy nie tylko bawiły, ale również uczyły widzów, podnosząc świadomość ekologiczną.

Po latach Puchalski nadal pozostaje postacią, która łączy pokolenia miłośników natury, przypominając o wartości każdej chwili spędzonej w otoczeniu przyrody. Jego dziedzictwo, zarówno w filmie, jak i literaturze, stanowi cenne źródło wiedzy i inspiracji dla wszystkich, którzy pragną zgłębiać tajniki polskiej fauny i flory. Jego prace nie tylko dokumentują bogactwo polskiej przyrody, ale także podkreślają jej piękno i potrzebę ochrony.