W trakcie polowania tropiące zwierzynę psy nagle zamilkły, przysiadły na ziemi, a pomiędzy drzewami oczom myśliwego ukazał się dorodny jeleń z rozłożystym porożem. Może nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby Hubert, który był poganinem nie dostrzegł pomiędzy rogami jelenia znaku krzyża. Po chwili jeleń przemówił ludzkim głosem i namawiał młodego myśliwego do porzucenia pogaństwa. Po tym objawieniu Hubert udał się Mastrich, do biskupa Lamberta pod którego opieką rozpoczął  studia kanoniczne.
W roku 705 przyjął święcenia kapłańskie i udał się z pielgrzymką do Rzymu. W tym samym roku po śmierci biskupa Lamberta, Hubert został jego następcą, otrzymał nominację na stanowisko biskupa i z rąk papieża otrzymał symbole władzy biskupiej, czyli stułę oraz klucz.  Odziedziczona po poprzedniku diecezja była prawie pogańska i Hubert jako biskup przemierzał wioski Brabancji i Ardenów próbując nawracać tamtejszych mieszkańców do wiary chrześcijańskiej. Opowieści z tamtych czasów głoszą, iż Hubert uczynił wtedy wiele cudów. Leczył i uzdrawiał ludzi oraz zwierzęta poprzez dotyk stuły lub klucza.
30 maja 727 roku Hubert zmarł  i po latach za swoje zasługi w krzewieniu wiary chrześcijańskiej ogłoszono go świętym i został kanonizowany. Dzień 3 listopada, został uznany przez kościół za dzień liturgicznego wspomnienia świętego. Kult św. Huberta rozpowszechnił się po całej Europie i dzięki  legendzie o spotkaniu z jeleniem, św. Hubert został patronem myśliwych, a myśliwych którzy szczególny sposób przyczyniają się do rozwoju kultury łowieckiej nagradza się Orderami Św. Huberta.

Szanowna Braci Myśliwska w dniu wspomnienie św. Huberta!

Niechaj kolejny rok łowieckiej służby pozwoli całej społeczności kół łowieckich, czerpać jak najwięcej satysfakcji z pomnażania zasobów przyrody i kultywowania tradycji myśliwskich.

Darz Bór!