Wykaz telefonów alarmowych na wypadek pożaru

PAD

Do punktów alarmowo-dyspozycyjnych (PAD) ze stacji meteorologicznych trafiają dane takie jak temperatura, wilgotność powietrza, prędkość i kierunek wiatru. Automatyzacja stacji meteorologicznych pozwala na bieżące śledzenie wszystkich parametrów potrzebnych do analizowania zagrożenia pożarowego lasu. W połączeniu z informacją o wilgotności ściółki sosnowej ustala się stopień zagrożenia pożarowego lasu. Wg 4-stopniowej skali: 0 – niebieski, brak zagrożenia, 1 – zielony, zagrożenie małe, 2 – żółty, zagrożenie średnie, 3 – czerwony, zagrożenie duże.

AKTUALNY STOPIEŃ ZAGROŻENIA POŻAROWEGO LASU
obowiązujący dla Nadleśnictwa Giżycko można sprawdzić klikając na: <<link>>

Obowiązującą w Polsce metodą określenia stopnia zagrożenia pożarowego lasu (ZPL) jest metoda IBL.  Określenie stopnia zagrożenia pożarowego lasów prowadzone jest od marca (po ustąpieniu pokrywy śnieżnej) do września (lub dłużej aż do wystąpienia jesiennych opadów deszczu), w 34 strefach prognostycznych o godz. 9.00 i w miarę potrzeby o godz. 13.00. Metoda opiera się na pomiarze wilgotności ściółki sosnowej w III klasie wieku (40-60 lat) boru świeżego, wilgotności powietrza na wysokości 0,5 m przy ścianie drzewostanu i opadu. Metoda wyróżnia cztery stopnie zagrożenia, w zależności od niżej wymienionych progów wilgotności:

Przedsięwzięcia ochronne podejmowane w zależności od stopnia zagrożenia pożarowego:

Objaśnienia do tabeli:
x - oznacza wykonywanie czynności od godz. 9⁰⁰ - do zachodu słońca,
x^* - nadleśnictwo może - w porozumieniu z RDLP - ustalić inne godziny dyżurowania lub od niego odstąpić,
^** - czas od zadysponowania statku powietrznego do wykonania startu.

W razie, gdy występuje duże zagrożenie pożarowe na podstawie art. 26 pkt. 3 ustawy o lasach (Dz. U. Nr 101 poz 444) Nadleśniczy wprowadza okresowy zakaz wstępu do lasu stanowiącego własność Skarbu Państwa.

Dlaczego las się pali?

Według danych z ostatnich lat Polska plasuje się w czołówce krajów z największą liczba pożarów (zaraz za Portugalią i Hiszpanią) i w pierwszej dziesiątce krajów pod względem powierzchni nimi objętej. Tylko w 2016 r. na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe powstało 1725 pożarów o łącznej powierzchni prawie 300 ha.

Częstotliwość pożarów warunkują przede wszystkim trzy czynniki:

• zmiany klimatu – w Polsce ich przejawami są wydłużone okresy bezdeszczowe, długotrwałe susze oraz wzrost średnich temperatur. W efekcie zwiększa się parowanie i wysuszenie gleby w lasach.
• człowiek – niestety nadal większość pożarów lasu ma podłoże antropogeniczne. Są to umyślne podpalenia, wypalanie traw czy nieostrożne obchodzenie się z ogniem.
• skład gatunkowy naszych drzewostanów – charakteryzujący się przewagą gatunków iglastych, ze znacznym udziałem sosny (ponad 60% polskich lasów to bory sosnowe), której igliwie zawiera łatwopalne olejki eteryczne.

Pożary i ich konsekwencje

Zazwyczaj nie doceniamy znaczenia lasów jako naszego naturalnego bogactwa. Tymczasem odgrywają one istotną rolę w kształtowaniu zarówno klimatu całej planety, jak i lokalnych warunków mikroklimatycznych. Gromadzą zasoby wodne, chronią glebę przed erozją, a krajobraz przed stepowieniem. Produkując tlen, oczyszczają powietrze, a jednocześnie wiążą dwutlenek węgla i pochłaniają pyły emitowane przez przemysł.  Szacuje się, że lasy przyswajają rocznie 2/3 ilości CO₂ wiązanego przez cała szatę roślinną kontynentów. Niestety pożary lasów pozbawiają nas tej naturalnej ochrony przed negatywnymi następstwami rozwoju cywilizacyjnego, a jednocześnie potęgują efekt cieplarniany: spalanie uwalnia do atmosfery dwutlenek węgla zgromadzony w drzewach i ściółce.

Warto zapamiętać, że aby wyrównać emisję CO₂ wytworzoną podczas spalania 1 ha lasu, trzeba zalesić powierzchnię 10-25 ha.

Bezpośrednim skutkiem oddziaływania pożarów lasów na środowisko naturalne jest wzrost stężenia CO₂ w powietrzu. Wraz ze wzrostem liczby pożarów oraz ich powierzchni zwiększa się uwalnianie dwutlenku węgla, który jest jednym z czynników wpływających na wzrost temperatury powietrza i globalne ocieplenie klimatu. Do tzw. gazów cieplarnianych, które przyczyniają się do globalnych zmian klimatycznych poprzez uszkadzanie powłoki ozonowej, należą również inne produkty spalania, m.in. metan, tlenki azotu czy siarki.

Pożary niosą zagładę całym leśnym ekosystemom, stwarzają zagrożenie życia dla człowieka, powodują ogromne straty materialne i ekologiczne – często trudne czy nawet niemożliwe do wyliczenia. Ich zrekompensowanie to kosztowny, długotrwały proces, dlatego szczególne znaczenie ma w tym przypadku profilaktyka i zapobieganie pożarom.

Pomóż nam chronić las

Wierzymy, że ważnym elementem systemu ochrony przeciwpożarowej jest edukacja. Dzięki zaangażowaniu leśników-edukatorów docieramy z profilaktyką przeciwpożarową do ok. 2 mln osób. Jednak odwiedzających polskie lasy jest znacznie więcej. Aby cieszyć się pięknym i bezpiecznym lasem, wybierając się do niego powinniśmy pamiętać o kilku prostych zasadach:

• w lesie nie używaj ognia,
• nie wjeżdżaj do lasu samochodem,
• nie zbieraj samodzielnie chrustu lub gałęzi na ognisko w lesie – jest to wykroczenie,
• ogniska wolno palić w miejscach wyznaczonych, a jeśli takiego miejsca nie ma, to zachowaj odległość 100 m od granicy lasu,
• biwakuj tylko w miejscach do tego przeznaczonych. Jeśli nie wiesz gdzie, zapytaj leśniczego lub sprawdź na portalu www.czaswlas.pl,
• czytaj tablice leśne – informują o zagrożeniach, czasem pokazują, że dany fragment lasu jest niedostępny, np. właśnie ze względu na zagrożenie pożarowe,
• jeżeli widzisz pożar, dzwoń na numer 998 lub 112,
• śmieci zabierz ze sobą – ślady ludzkiej obecności szpecą las, szkodzą i przeszkadzają zwierzętom,
• jeżeli według Twojej oceny istnieje niebezpieczeństwo dla lasu, informuj służbę leśną lub policję.