Rezerwat „Jeziorko koło Drozdowa”. Wojewoda Warmińsko-Mazurski Rozporządzeniem z dnia 12 grudnia 2000 r. (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2000 r. nr 77, poz. 981) uznał za rezerwat przyrody pod nazwą „Jeziorko koło Drozdowa” obszar torfowiska o powierzchni 9,93 ha położony administracyjnie w gminie Orzysz, w oddz. 323a o powierzchni 5,81 ha (część oddziału) i oddz. 286gx o powierzchni 4,12 ha (część oddziału). Celem ochrony jest zachowanie ze względów krajobrazowych, dydaktycznych i naukowych naturalnego fragmentu trzęsawiska ze zbiorowiskami roślinnymi z udziałem rzadkich i zagrożonych gatunków roślin.

 fot. Widłak jałowcowaty - Lycopodium annotinum (pod ścisłą ochroną).

Aktualnie obowiązującym aktem prawnym dla tego obiektu jest Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 3 marca 2016 roku (Dz.U. Woj. Warm.-Maz. z 2016 r., poz. 1046), w sprawie rezerwatu przyrody „Jeziorko koło Drozdowa”. Zarządzenie precyzuje klasyfikację rezerwatu określając jego rodzaj jako torfowiskowy (T), typ fitocenotyczny (PFi), podtyp zbiorowisk nieleśnych (zn) oraz typ ekosystemu torfowiskowy (ET) i podtyp ekosystemu torfowisk niskich (tn). Powierzchnia obiektu, sprecyzowana w dokumencie, wynosi 10,01 ha.

fot. Bagno zwyczajne - Ledum palustre (pod ścisłą ochroną).

Rezerwat będący w zarządzie Nadleśnictwa Giżycko, obrębu Orzysz, leśnictw: Jelenia Góra i Dąbrówka ze wszystkich stron otoczony jest lasami gospodarczymi. Wszystkie granice rezerwatu są czytelne.

Przedmiotami ochrony w rezerwacie są: typowe torfowisko niskie oraz towarzyszące mu na mniejszej powierzchni torfowisko wysokie i zajmujące najmniejszą powierzchnię torfowisko przejściowe. Ze względu na główny przedmiot ochrony rezerwat ma więc charakter torfowiskowy.

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie dobrze wykształconych zbiorowisk roślinności torfotwórczej tworzącej ciąg sukcesyjno-przestrzenny od otwartego lustra wody przez torfowisko niskie, przejściowe do wysokiego oraz stanowiska brzozy niskiej. Cel ochrony (inaczej zdefiniowany w obowiązującym Planie ochrony rezerwatu) realizuje się przez ochronę bierną i czynną zmierzającą do utrzymania ekosystemów naturalnych i przeciwdziałania niekorzystnym zmianom. Odbywa się to poprzez:

1. stabilizację warunków wodnych,
2. kontrolę ruchu turystycznego,
3. przeciwdziałanie sukcesji roślinności drzewiastej na torfowisku.

Rezerwat oprócz ochrony trzęsawiska torfowego ze zbiorowiskami roślinnymi torfowisk niskich, przejściowych i wysokich utworzony został dla ochrony stanowisk rzadkich i zagrożonych gatunków roślin. W rezerwacie chronione jest stanowisko brzozy niskiej Betula humilis - jedno z lepiej zachowanych na Pojezierzu Mazurskim oraz jedyne na Pojezierzu Mazurskim stanowisko gnidosza królewskiego Pedicularis sceptrum-carolinum. Z innych rzadkości chroni się tu stanowiska wełnianeczki alpejskiej Trichophorum alpinum, lipiennika Loesela Liparis löeselii, wełnianki delikatnej Eriophorum gracile i ponikła skąpokwiatowego Eleocharis quinqueflora.
Rezerwat posiada plan ochrony zatwierdzony Rozporządzeniem Nr 13 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 30 kwietnia 2004 r. (Dz. Urz. z 2004 r. Nr 62, poz. 742), obowiązujący na lata 2005-2024.

Uwaga:

W związku z obecnym podniesieniem poziomu wody, znaczny obszar rezerwatu (jego wschodnia i środkowa część) jest niedostępna dla ludzi i bardzo niebezpieczna z uwagi na możliwość zerwania płatu torfowego.