Na lądowisku o powierzchni ponad 1100 hektarów bezustannie trwa ruch. Wielojęzyczni goście to głównie powracające z zimowisk gęsi zbożowe oraz żurawie, nie brakuje i nie mniej znamienitych ptaków np. czajek. Nietlickie Bagno jest portem tranzytowym. Główne kierunki odlotów to kraje skandynawskie w których ptaki latem spędzają sezon lęgowy. Szczyt ptasich migracji dopiero się zbliża. Wtedy przed kolejnymi odlotami odpoczywać tu może jednorazowo nawet 10 000 żurawi.

Proszę kliknąć na panoramę, aby ją zobaczyć w całości!

Tutejszy ptasi port lotniczy istniał prawie od zawsze. W roku 2003 rozporządzeniem nr 32 z dnia 26 maja, Wojewoda Warmińsko-Mazurski zalegalizował go obejmując ochroną i powołał rezerwat Nietlickie Bagno.  Historycznie obszar ten przechodził wiele przemian. Pierwotnie we wschodniej jego części rozciągało się jezioro Wąż wokół którego wielokrotnie począwszy od roku 1865 prowadzono prace melioracyjne mające na celu osuszenie terenu. Prac tych jednak nigdy nie ukończono i w chwili obecnej dzięki osiągnięciom bobrzej inżynierii terenom tym przywracany jest naturalny stan pierwotny.  

Do lotniska prowadzą ekologiczne korytarze powietrzne. Wśród nich także te najważniejsze mające znaczenie międzynarodowe należące do krajowej sieci ECONET-POLSKA. Najbardziej znane to: M7 Mazurski  oraz M15 Wschodniomazurski.

Na dzień dzisiejszy w powietrzu i na lotnisku nie ma jeszcze zbytniego tłoku. Ruch w powietrzu odbywa się  w sposób uporządkowany, gdyż każdy ptak zna jedno z podstawowych praw ptasiej aerodynamiki mające zastosowanie podczas lotu w kluczu: „pilnuj kupra sąsiada, albo możesz uderzyć się w dziób!".