1. Siedliska

Podstawową jednostką klasyfikacyjną siedlisk jest siedliskowy typ lasu, rozumiany jako typ ekosystemu leśnego, obejmujący fragmenty lasu o zbliżonej żyzności i zdolności produkcyjnej. Aktualny stan siedliska, określający aktualny stan żyzności i produkcyjności siedliska, uwzględnia się w celu wyróżnienia siedlisk odbiegających od stanu naturalnego. Udział typów siedliskowych lasu nadleśnictwa w ujęciu powierzchniowym i procentowym przedstawiono w formie tabeli oraz wykresów (stan na 1.01.2017 r.).

Tabela 1. Udział powierzchni wg typów siedliskowych lasu.

Dominującymi typami siedliskowymi lasu w Nadleśnictwie Giżycko są: LMśw (36,73%) i BMśw (24,06%).
Ze względu na strukturę troficzną siedliska dzielimy na:

• bory (Bśw, Bw, Bb) – 1,78% (394,43 ha),
• bory mieszane (BMśw, BMw, BMb) – 25,22% (5618,73 ha),
• lasy mieszane (LMśw, LMw, LMb) – 44,09% (9825,13 ha),
• lasy (Lśw, Lw, Ol, OlJ) – 28,91% (6443,46 ha).

Przyjmując za kryterium strukturę wilgotnościową, wyróżniamy:

• siedliska świeże (Bśw, BMśw, LMśw, Lśw) – 80,75% powierzchni (17992,31 ha),
• siedliska wilgotne (Bw, BMw, LMw, Lw) – 3,76% powierzchni (835,76 ha),
• siedliska bagienne i łęgowe (Bb, BMb, LMb, Ol, OlJ) – 15,49% powierzchni (3453,68 ha).

2. Drzewostany

Głównym gatunkiem tworzącym drzewostany w Nadleśnictwie Giżycko jest sosna zajmująca 54,01% powierzchni wszystkich drzewostanów. Kolejnymi znaczącymi gatunkami są: brzoza (16,53% powierzchni), olsza (11,23%) oraz świerk (10,14%). Drzewostany iglaste zajmują łącznie 13 582,36 ha (64,38%), liściaste (głównie brzoza, olsza i dąb) 7 636,70 ha (35,62%).

Tabela 2. Udział powierzchni wg gatunków panujących.

3. Wiek drzewostanów

Tabela 3. Udział powierzchni wg klas wieku.

Słowniczek pojęć:

Klasa wieku drzewostanu - umowny okres, zwykle 20-letni, umożliwiający zbiorcze grupowanie drzewostanów według ich wieku. Przeciętny wiek każdego drzewostanu określa się na podstawie wieku obliczonego (oszacowanego) dla kilkunastu drzew panujących danego gatunku.

Produkcja uboczna - (uboczne użytkowanie lasu), synonim "niedrzewnej produkcji leśnej". Wytwarzanie, poprzez współdziałanie z przyrodą oraz pobieranie z lasu surowców (z wyłączeniem drewna) i produktów łowiectwa. Pojęcie to obejmuje nie tylko użytkowanie surowców ale również zabiegi dążące do zwiększenia zasobów i bogactwa bazy surowcowej, powiększania plonów, poprawy warunków wykorzystania i inne czynności wzbogacające lub zwiększające bazę surowcową.

Płazowiny - w urządzaniu lasu rozumiane jako powierzchnie porośnięte drzewami II klasy wieku o zadrzewieniu do 0,3 włącznie albo drzewami III i wyższych klas wieku o zadrzewieniu do 0,2 włącznie, zaliczone – zgodnie z zasadami ewidencji gruntów w Lasach Państwowych – do rodzaju użytku gruntowego „lasy", do grupy kategorii użytkowania grunty leśne niezalesione do odnowienia (to jest przejściowo pozbawione drzewostanu i przewidywane do odnowienia w najbliższych latach).

Halizny - w urządzanie lasu, rozumiane jako powierzchnie pozbawione drzewostanu dłużej niż 5 lat oraz uprawy i młodniki I klasy wieku o zadrzewieniu niższym niż 0,5 (z wyłączeniem upraw i młodników o zadrzewieniu 0,3 oraz 0,4 powstałych po cięciu uprzątającym rębnią IIIa), zaliczone – zgodnie z zasadami ewidencji gruntów w Lasach Państwowych – do rodzaju użytku gruntowego „lasy", do grupy kategorii użytkowania grunty leśne niezalesione do odnowienia (to jest przejściowo pozbawione drzewostanu i przewidywane do odnowienia w najbliższych latach).

Przestoje  - to drzewa pozostawione w formie jednostkowej, rzadziej grupowej, na powierzchni zrębu zupełnego lub na powierzchni drzewostanu odnawianego rębniami złożonymi (z wyjątkiem rębni przerębowej), które wejdą w skład nowego drzewostanu i utrzymają się w nim do następnego cyklu odnowieniowego.

KO - drzewostan w klasie odnowienia, w urządzaniu lasu rozumiany jako drzewostan, który osiągnął wiek dojrzałości do odnowienia i w którym rozpoczęto proces odnowienia rębniami złożonymi, a jednocześnie występuje w nim młode pokolenie o pożądanym składzie gatunkowym i dobrej jakości, pokryciu nie mniejszym niż 50%, a w drzewostanach użytkowanych rębnią częściową gniazdową lub rębniami gniazdowymi oraz stopniowymi – o pokryciu nie mniejszym niż 30%. Do drzewostanów w klasie odnowienia mogą być również zaliczone drzewostany młodsze, o stanie kwalifikującym je do przebudowy pełnej z zastosowaniem rębni złożonych, w których jednocześnie występuje młode pokolenie spełniające wyżej wymienione kryteria; w drzewostanach zaliczonych do klasy odnowienia jako pierwszy w opisie taksacyjnym ujmowany jest starodrzew, a następnie warstwy młodego pokolenia.

KDO - drzewostan w klasie do odnowienia w urządzaniu lasu rozumiany jako drzewostan, w którym rozpoczęto proces odnowienia z zastosowaniem rębni złożonych (w zasadzie w ubiegłym okresie gospodarczym), lecz nie spełniający kryteriów klasy odnowienia, tzn. wymagający uprzedniego odnowienia jako bezwzględnego warunku kontynuacji cięć rębniami złożonymi. Dalsza kontynuacja cięć rębnych jest w nich możliwa po uprzednim wprowadzeniu (uzupełnieniu) młodego pokolenia pod okapem drzewostanu. Okres uprzątnięcia w drzewostanach w klasie do odnowienia jest zbliżony do przyjętego okresu odnowienia. Przy opisywaniu drzewostanów w klasie do odnowienia, podobnie jak w klasie odnowienia, ujmuje się najpierw starodrzew, a następnie istniejące młode pokolenie.

Źródło definicji: Encyklopedia leśna.