Akcja monitorowania łańcucha dostaw drewna polegała na kontroli miejsc załadunku surowca znajdujących się na terenie Nadleśnictwa Giżycko, kontroli pojazdów przewożących surowiec po drogach publicznych oraz sprawdzenia, czy dojechał on do wskazanych przez odbiorców punktów przerobu.

Konieczność monitorowania przewożenia drewna wynika z Zarządzenia nr 46 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 24 października 2016 r., w sprawie sprzedaży drewna prowadzonej przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe. W dokumencie wprowadzono m.in. istotne zmiany w dotychczasowych metodach sprzedaży drewna.

W zarządzeniu wpływ na podział ilości drewna dostarczanej przez Lasy Państwowe, oprócz dotychczasowych kryteriów ceny i zwyczaju kupieckiego, ma kryterium tak zwanej geografii zakupu.
To według ostatniego warunku przy zaspakajaniu zapotrzebowania na drewno dla przedsiębiorstw, należy dążyć do uzyskania tzw. efektu „najkrótszej drogi transportowej dostaw".

Kryterium geografii zakupu, wprowadzone w zarządzeniu wynika z przepisów Konwencji Klimatycznej nakazującej państwom członkowskim dążenie do ograniczania emisji gazów cieplarnianych do atmosfery ze źródeł transportowych. Lasy Państwowe jako dostawcę drewna obowiązują również zasady unijne, czyli skracanie dróg transportowych, związanych z przemieszczaniem towarów na terytorium Unii Europejskiej oraz zasada przerobu drewna jak najbliżej miejsca jego pozyskania.

Aby efekt „najkrótszej drogi transportowej dostaw" zaczął przynosić wymierne korzyści, nie wystarczy tylko podzielić sprzedawany surowiec  według kryteriów. Niezbędne jest również monitorowanie,  co się dzieje z surowcem drzewnym, począwszy od chwili, gdy opuszcza leśne składnice, aż do chwili jego przetworzenia w miejscach przerobu. W świetle ustawy o lasach uprawnienie do kontrolowania legalności surowca drzewnego posiada Straż Leśna, która jak widać na przykładzie Nadleśnictwa Giżycko realizuje stawiane przed nią zadania.